Awaaz Do

Thursday, August 26, 2010

"ലോകാ സമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തു!

ജീവിതത്തില്‍ മറക്കാനാകാത്ത, എന്നെ വളരെ വിഷമിപ്പിച്ച മറ്റൊരു സംഭവം ഇന്ന് ഞാന്‍ എഴുതുന്നു..

ജോലിക്കായി 22 km എന്നും യാത്ര ചെയ്യുന്നു. അതിനിടയില്‍ എന്നും ഒരുപാട് കാഴ്ചകളാണ് കാണുന്നത്. തമിഴ്നാടിലെ ഹോസുരിലാണ് എന്റെ താമസം. വീടിന്റെ വളരെ ദൂരയല്ലാതെ ഒരു ആശ്രിത മന്ദിരം ഉണ്ട് . പത്തു മുപ്പതു കുട്ടികള്‍, കുറെ മധ്യ വയസ്കര്‍, അതിലേറെ വയോവൃദ്ധര്‍, ഇവിടത്തെ അന്തേവാസികള്‍. വീട്ടില്‍ നിന്നും ഓഫീസിലേക്ക് പുറപ്പെടുന്ന അതേ സമയത്താണ് ഈ കുട്ടികളും പഠിക്കാനായി സ്കൂളിലേക്ക് പോകുന്നത്. ആദ്യകാഴ്ചയില്‍ നല്ല ചന്തതോടെയാണ് അവരുടെ നടത്തം... പണ്ട് ബഷീര്‍ പറഞ്ഞ പോലെ "സ്വപ്നത്തില്‍ എന്ന പോലെ" മൂന്നുപേരുടെ പുറകില്‍ മൂന്നു പേര്‍, അങ്ങനെ ഒരു ഇരുപതു പേരുണ്ട്. ഒരുപോലെ യൂണിഫോം, ഒരേ വേഗതയിലെ നടത്തം... വയസ്സില്‍ ഏറ്റവും മൂത്തതായ നാലുപേരാണ് ഇവരുടെ ലീഡര്‍... ഇവരെ ഇങ്ങനെ നോക്കി-നോക്കിയുള്ള നടത്തത്തിന്റെ നടുവിലെന്റെ ചെരുപ്പിന്റെ ഒരു ഭാഗം പൊട്ടിപോയിരുന്നു....വളരെയധികം ബുദ്ധിമുട്ടി കുറെ ദൂരം നടന്നു... നിവൃത്തികെട്ടപ്പോള്‍ ആ ചെരുപ്പ് വലിച്ചെറിഞ്ഞു നടന്നു.... കാലു വയ്യാതെയായി.. നടക്കുന്ന വഴികള്‍ ടാറിട്തൊന്നുമല്ല.. കല്ലും കുഴിയും സുസജ്ജം... കഷ്ടിച്ച് അര കിലോമീറ്റര്‍ നടന്നു... ഒടുവില്‍ ഞാന്‍ കൈ വീശി ഒരു ഓട്ടോ വിളിച്ചു.... എന്തോ ഒരു മരുഭൂമിയില്‍ നിഴല്‍ കിട്ടിയ ആശ്വാസത്തോടെ ഞാന്‍ അതില്‍ ചാടി കയറിയിരുന്നു....

എന്റെ എല്ലാ ചെയ്തികളും ആദ്യം മുതലേ വീക്ഷിച്ചിരുന്ന അതിലെ ഒരു കുട്ടി എന്നോട് ചോദിച്ചു, "എന്താ നടക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ലേ?" ഞാന്‍ ഉടനെ പറഞ്ഞു "ചെരുപ്പില്ലാതെ നടക്കുന്നത് പാടാണ്" അപ്പോള്‍ അവന്‍ തന്റെ കാലുകള്‍ ഉയര്‍ത്തി കാണിച്ചു ... അപ്പോഴാണ്‌ ഞാന്‍ കാണുന്നത് അവനും അവന്റെ കൂട്ടര്‍ക്കും ചെരുപ്പില്ല.... അതില്ലാതെ അവര്‍ എന്നും 3 km ദൂരയുള്ള സ്കൂളില്‍ പഠിച്ചിട്ടു വരുന്നു... പിന്നീട് ഞാന്‍ അന്വേഷിച്ചു അറിഞ്ഞത്, കഴിക്കാന്‍ വല്ല വിധേന കുറെ വിശാലമനസ്കര്‍ നല്‍കുന്നത് തട്ടിമുട്ടി തികയുന്നു... പുസ്തകം അവര്‍ തമ്മില്‍ പങ്കുവെച്ചാണ് പഠിക്കുന്നത്... എന്നാല്‍ ആകുന്ന ഒരു സഹായം ഞാന്‍ ചെയ്തു....

ഇതു ഞാന്‍ അറിഞ്ഞത്. നമുക്കു അറിയാത്തത് എത്രയൊ ഇനിയും. ഈശ്വരന്‍ സഹായിക്കട്ടെ... അരുടെയെങ്കിലും രൂപത്തില്‍.

"ലോകാ സമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തു!

Thursday, August 19, 2010

ഞാനൊരു മൊബൈല്‍ ഭ്രാന്തന്‍!

ഞാനൊരു മൊബൈല്‍ ഭ്രാന്തന്‍:, ഓരോ ഓഫര്‍ ഇറക്കി ഉപഭോക്തകളെ പറ്റിച്ചു കാശുണ്ടാകുന്ന ഓപ്പറേറ്റര്‍മാര്‍ക്ക് പാഠം പഠിപ്പിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ച ഒരു ഭ്രാന്തന്‍:, ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവതരിച്ചിരിക്കുന്നത് എസ് എം എസ് ഭ്രാന്തനായിട്ടാണ്.... ദിവസം 200 എസ് എം എസ് അയച്ചു എന്റെ മൊബൈല്‍ ഓപ്പറേറ്റര്‍ കമ്പനിയെ മുടിപ്പിക്കുന്നു.... വേറെ പ്രതേകിച്ചു പണിയൊന്നും ഇല്ലാലോ.... അതുകൊണ്ട് ആദ്യമേ പറയാം എന്റെ മൊബൈലില്‍ നിങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞോ അറിയാതയോ ഒരു എസ് എം എസ് അയച്ചാല്‍ സംഗതി പോക്കാണ്.... പിന്നെ എസ് എം എസ് ഭ്രാന്തന്‍ നിങ്ങളെ വിടില്ല.... (ഇതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടില്ല എന്ന് കരുതുന്നവര്‍ എസ് എം എസ് അയച്ചോളൂ... ഞാന്‍ സത്യത്തില്‍ ഭ്രാന്തന്‍ ഒന്നുമല്ല.... ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ.... പക്ഷെ ലവന്‍മാര്‍ക്ക് ഒരു പണികൊടുകണ്ടേ?അതാണ്.... )

Monday, August 2, 2010

ശുദ്ധി; മനസ്സിനോ, ജാതിക്കോ?

കുറച്ചു ദിവസം മുമ്പേ എന്റെ ഒരു കുടുംബ ബന്ധുവിന് വന്നൊരു അനുഭവം ഇന്ന് എഴുതുന്നു.... സമുദായത്തില്‍ മുന്‍പന്തിയിലുള്ള ഒരു കുടുംബത്തില്‍ നടന്നൊരു സംഭവമാണ്. കുടുംബത്തിലെ ഒരു മുതിര്‍ന്ന അംഗം കാലം ചെയ്തതിനു ശേഷമുള്ള ഒരു മരണാനന്തര ക്രിയകളിലും ഞാന്‍ പറഞ്ഞ കുടുംബം, കുടുംബത്തിലെ ഒരു വ്യക്തിയെ മാത്രം മാറ്റി നിര്‍ത്തി. കാരണം കേട്ടാല്‍ പല പഴയ സിനിമകളും ഓര്‍ത്തു പോകും. ഒഴുവാക്കിയ വ്യക്തിക്ക് ബ്രാഹ്മണ്യം ഇല്ല എന്നതാണ് കാരണം, ചിലപ്പോള്‍ അവര്‍ പങ്കെടുത്താല്‍ മരിച്ചു പോയ വ്യക്തിക്ക് ശാന്തി ലഭിക്കില്ല എന്നാണ് ന്യായവും. കഷ്ടം തോന്നി, ഈ കാലത്തും പഴഞ്ചന്‍ ചിന്തകള്‍ :-((.

ഇന്നും ആ അവഗണന തുടരുന്നു....! എന്താ ഒരു പ്രതിവിധി.... ഇങ്ങനെ കുറെ എഴുത്ത് (http://varmasri.blogspot.com/2010/05/blog-post.html),കുറെ ചര്‍ച്ചകള്‍... ചെയ്യുന്നവന്‍ അവനു തോന്നുന്നതെ ചെയ്യുകയുള്ളൂ. ഇവരുടെ നയം ഒന്നേ ഉള്ളു, "തല്ലണ്ട അമ്മാവാ, ഞാന്‍ നന്നാവൂലാ!"

എത്ര തന്നെ ജാതിയില്ല മതമില്ല മനുഷ്യരെ ഉള്ളു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഇപ്പോഴും സമുദായത്തില്‍ ഇതുപോലുള്ള കുറച്ചുപേര്‍ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ട്. "ഒരു ജാതി ഒരു മതം ഒരു ദൈവം" എന്ന് പറഞ്ഞ മഹാത്മാക്കളെ ഇവര്‍ക്ക് അറിയാമോ എന്തോ? ഒരു വ്യക്തിയുടെ ഐഡന്റിറ്റി ഇന്നും ജാതിയിലാണോ അതോ നല്ല മനസിലോ? ഇതാണ് എനിക്ക് ആദ്യം തോന്നിയത്, ചോദിക്കാനുള്ളതും . മനസ്സിന് ശുദ്ധി പോരെ, ഇനി ജാതിക്കും വേണമോ?

Sunday, August 1, 2010

Happy Friendship Day!!!

അങ്ങനെ ഒരു friendship day കൂടി കഴിഞ്ഞു പോയിരുക്കുകയാണ്... ലോകത്തിലെ എല്ലാപേരും ആഘോഷിക്കുന്നൊരു ദിവസമാണ്... ഈ അവസരത്തില്‍ എന്റെ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും ഞാന്‍ പതിവിലും നേരത്തെ തന്നെ ആശംസകള്‍ എസ് എം എസ് ആയും, ഇ-മെയില്‍ വഴിയും, നേരിട്ടും അറിയിച്ചിരുന്നു... തിരിച്ചും അതുപോലെ....

നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തില്‍ ഇതുപോലെ പല ദിവസങ്ങളും നമ്മള്‍ ആഘോഷിച്ചു തുടങ്ങുന്നത് ഈയിടെ തൊട്ടാണ്... ഒരു വശം നോക്കിയാലൊരു ഓര്മ പുതുക്കല്‍ എന്ന് തന്നെ പറയാം... ഇതുപോലുള്ള അവസരങ്ങള്‍ നമ്മുടെ കൂട്ടുകാരെ വിളിക്കാനും ഓര്‍മ്മകള്‍ പങ്കുവെക്കാനും നമുക്ക് സഹായിക്കുന്നു... എന്നാല്‍ മറുവശത്ത് ഇത് പോലുള്ള ആഘോഷ ദിവസങ്ങള്‍ മാത്രമേ ചിലവര്‍ ഓര്‍കുന്നുള്ളൂ
എന്നത് ദുഃഖ സത്യാമാണ്... ന്യായങ്ങള്‍ ഒരുപാട്.... അതിനാണോ പഞ്ഞം?

"കാലത്തിനൊത്ത കോലങ്ങള്‍:"

പതിവ് തെറ്റിക്കുന്നില്ല, "എല്ലാവര്‍ക്കും എന്റെ friendship day wishes"